Really? I am a YWC#14

กว่าจะมาเป็น หนึ่งใน YWC#14

Young Webmaster Camp มีความยากตั้งแต่เริ่มกดสมัคร

เริ่มสมัคร (ความมั่นใจ50%)

มันเริ่มจากเพื่อนของเรา (YWC#13) บอกให้ไปสมัครค่ายYWC เราพึ่งนึกได้จนวันสุดท้าย ตอนนั้น 5 ทุ่มเราพึ่งจะเลือกว่าจะสมัครสาขาไหนดี เว็บล่มตลอด เราก็เริ่มกรอกข้อมูลส่วนตัวชิวๆ จนไปถึงคำถามเฉพาะของทางสาขาและส่วนกลาง อ่านคำถามแล้วแบบ "ตูตอบไม่ทันเที่ยงคืนแน่ๆ" คำถามยาก ต้องใช้เวลาคิดพอสมควร 

และแล้ว เที่ยงคืนสิบห้านาที เรายังตอบคำถามเกี่ยวกับยุคดิจิตอลในอีก 20 ปีไม่เสร็จเลยT_T
เราก้มหน้าก้มตาน้อมรับความชักช้าลีลาของตัวเอง ในเมื่อเราผิดเองก็ตัดใจไปแล้ว 

แต่แล้วโชคก็เข้าข้างเรา เมื่อน้องสาวส่งไลน์มาบอกว่า "ทางค่ายประกาศเลื่อนวันรับสมัคร" เราไม่รอช้า วิ่งไปห้องคอม เขียนใบสมัครอีกรอบ 

สอบข้อเขียน (ความมั่นใจ40%)

เราสมัครสาขา Content ตอนนั้นยังไม่รู้เลยcontentต้องทำอะไร (ตอนนี้ก็รู้เพิ่มนิดหน่อย) คนสมัคร191คน รับ20คนToT เราก็นั่งคิดว่า "เหอะๆ เรามานั่งตอบคำถามไรเนี่ย สายไอทีก็ไม่ได้เรียนมา คำตอบที่ส่งไปกรรมการคงนั่งขำ" คำถามมีหลากหลายตั้งแต่แนะนำตัว ไม่ต่ำกว่า 20 บรรทัด เขียนcontentเกี่ยวกับยุคดิจิตอลในอีก 20 ปี นโยบายแก้ไข social bullying เราทำมันด้วยความตั้งใจ เพราะรู้สึกว่าโอกาสมาหาเราเป็นครั้งที่สอง เราจะไม่ยอมปล่อยมันหลุดมือไป ถึงแม้เราจะถามตัวเองตลอด "ตอบถูกป่าววะ"

เราชอบมากที่เว็บไซต์บันทึกคำตอบล่าสุดที่เราทำไว้ และไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขคำตอบ 

พอผลข้อเขียนออก เราผ่านข้อเขียน เห็นชื่อตัวเองอย่างงงๆ ด่านต่อไปคือสัมภาษณ์ แต่มันมีการบ้านที่ต้องส่งด้วยอ่ะ

ทำการบ้าน (ความมั่นใจ30%)

เราอ่านการบ้านไม่ต่ำกว่า 5 รอบ แปลไทยเป็นไทย เป็นGoogle searchหาความหมายของ content marketing คือเราไม่รู้จริงๆว่าคืออะไร เราปรึกษาน้องสาวของเราแล้วก็นั่งงงกัน เราถามเพื่อนที่เรียนสารสนเทศ เพื่อนที่เรียนมาร์เก็ตติ้ง แต่ก็ไม่มีใครทำให้เราเข้าใจอย่างถ่องแท้ นับจากวันที่ประกาศผลรอบแรก ในหัวเราก็คิดถึงไอเดียที่จะทำการบ้านตลอด ค่อยๆทำทีละนิด แต่ก็ทิ้งไว้แบบไม่เสร็จซะที คืนก่อนวันสัมภาษณ์เรายังไปข้าวสารอยู่เลย:P😂 เรามีนัดเจอเพื่อนเก่า คืนนั้นก็เลยรีบปั่นการบ้านเสร็จไป 80% 

โชคดีที่เราสอบสัมภาษาณ์บ่าย เช้าวันสัมภาษณ์เราเลยมาปั่นต่อให้เสร็จ

เราเคยคิดจะไม่ไปสัมภาษณ์ด้วย เพราะเราไม่รู้จักค่าย ทำการบ้านไม่เป็น สายไอทีก็ไม่ได้เรียน เปอร์เซ็นต์การติดค่ายก็น้อยแสนน้อย แต่เหตุผลเดี๋ยวที่ตัดสินใจไปเพราะ อยากไปลอง! ได้ไม่ได้ไม่เป็นไร อย่างน้อยได้ประสบการ์ณในการสัมภาษณ์

สอบสัมภาษณ์ (ความมั่นใจ10%)

เราไปถึงตึกซีพีอย่างเกร็งๆ เข้าลิฟต์ไปพร้อมกับผู้ใหญ่ 2 คน มีผู้ใหญ่คนนึงพูดว่า "ไปจำเด็กขึ้นเขียงกัน!" เรานี่เกร็งเข้าไปใหญ่ คือเราไม่รู้ว่าพี่เขาคือ พี่YWC 

เราตื่นเต้นในระดับที่พอควบคุมได้ เราทักทุกคนที่นั่งรอบๆเราเพื่อทำลายความตื่นเต้น เรารู้จักเพื่อนใหม่เยอะจนเราจำชื่อไม่ได้หมด เราจะพูดทิ้งท้ายกับเพื่อนทุกคนว่า "แล้วเจอกันในค่ายนะ" เหมือนอวยพรให้เราและเพื่อนโชคดี 

พอได้คุยกับเพื่อนๆ ความไม่มั่นใจในการบ้านก็เกิดขึ้น เราเลยไปปรึกษาพี่ๆที่โต๊ะด้านหลัง พี่ๆดึงความมั่นใจของเรากลับมานิดนึง แต่แล้วความมั่นใจนั้นก็มลายหายไปจากเหตุการณ์ต่อไปนี้...

เราได้สัมภาษณ์กับพี่เอ็มMacThai เราพึ่งรู้ว่าพี่เขาเป็นใครก็ก่อนจะสัมภาษณ์แหละ เคยเห็นแต่ในทวิต@ Khajochi 
ตอนสัมภาษณ์พี่เอ็มเปิดดูบล็อคของเราและพูดว่า "ทำ 2 อันเนี่ยนะ" -_-" จากนั้นพี่เอ็มก็เปิดportfolioดูแบบความไวแสง 

พอถึงตรวจการบ้านพี่เอ็มบอกทำการบ้านมาไม่ถูกนะ ;'( แต่พี่เอ็มใจดี ให้เวลา10วิ คิดการบ้านใหม่... (ความมั่นใจ0%) 10วิที่พี่เอ็มให้ เรายังตะลึงกับการบ้านอันเก่าของเราอยู่เลย พี่เอ็มยิ่งคำถามมาอย่างตื่อเนื่อง สกิลการแถของเราก็ถูกดึงมาใช้ทันที

เราออกจากห้องสัมภาษณ์ด้วยความรู้สึกที่ว่าไม่ติดค่ายแน่ๆ บอกลาขาดกับเพื่อนคนอื่นเรียบร้อย แต่เราก็ยังคิดบวก เราจะไปป่าวประกาศว่าเราเจอพี่เอ็มตัวจริง 555

เรากลับบ้านพร้อมเด็กพระนครเหนือคนนึง เราจำชื่อไม่ได้แต่เพื่อนเป็นJWC เพื่อนคนนั้นเล่าความน่าสนใจของค่าย ว่าเด็กวงการไอทีอยากมาค่ายนี้มากแค่ไหน บางคนสมัครหลายรอบนะกว่าจะได้ พี่ๆวิทยากรก็เก่งๆและมีชื่อเสียงกันทั้งนั้น เรารู้จักค่ายเพราะเพื่อนคนนี้มากกว่าตอนเรากดสมัครอีก :D เราก็เล่าเหตุการ์ณการสัมภาษณ์ให้เพื่อนฟัง เพราะเราเครียดมาก มันบอกว่า "เธออาจจะติดก็ได้นะ ..ถ้าติดอย่าสละสิทธินะ จริงๆ" (ความมั่นใจ5%) เพื่อนคนนี้ทำให้เราอยากไปค่ายมากขึ้นไปอีก

ประกาศผล

พอผลออกเห็นชื่อเราเป็น1ใน20ก็ดีใจทำอะไรไม่ถูก ใจเต้นแรงมาก เราโทรบอกพ่อแม่น้องสาวก่อนเลย และก็รีบโพสต์บนเฟสบุคให้ประชาชีรับทราบ "เย้! ติดแล้วค่าย Young Webmaster Camp"

เราพอจะรู้เกณฑ์การให้คะแนนจากที่พี่เอ็มเขียนรีวิวการตรวจการบ้านและสัมภาษณ์ แต่เราก็ยังแปลกใจ ติดได้ไง ..เรายังคิดมาตลอดว่าเราฟลุค 5555

แพรว (สโรชา แช่มทิม) YWC#14 สาขา content